υπερδιεγερμένα και επιθετικά θηλυκά χωρίς μητρικά ένστικτα

  

Τώρα βλέπουμε άμεσους παραλληλισμούς στη σημερινή κοινωνία... θηλυκοποιημένα αρσενικά με αδύναμα, ελάχιστα ή καθόλου προσόντα και καθόλου προστατευτικά ένστικτα, και υπερδιεγερμένα και επιθετικά θηλυκά χωρίς μητρικά ένστικτα

Το πείραμα «Universe 25» είναι ένα από τα πιο τρομακτικά πειράματα στην ιστορία της επιστήμης στο οποίο οι επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν τους ανθρώπινους πληθυσμούς μέσω της συμπεριφοράς μιας αποικίας ποντικών. Η ιδέα για το «Universe 25» προήλθε από τον Αμερικανό επιστήμονα John Calhoun, ο οποίος δημιούργησε έναν «ιδανικό κόσμο» στον οποίο θα ζούσαν και θα αναπαράγονταν εκατοντάδες ποντίκια.

Πιο συγκεκριμένα, ο Calhoun έχτισε τον "Rat Paradise", έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου τα τρωκτικά έχουν άφθονο βιότοπο καθώς και άφθονη τροφή και νερό. Αρχικά, στέγασε τέσσερα ζευγάρια ποντικών που σύντομα άρχισαν να αναπαράγονται, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός τους να αυξάνεται ραγδαία. Ωστόσο, μετά από 315 ημέρες, η αναπαραγωγή τους άρχισε να μειώνεται σημαντικά. Όταν ο αριθμός των τρωκτικών έφτασε τα 600, σχηματίστηκε μια ιεραρχία μεταξύ τους και τότε εμφανίστηκαν οι λεγόμενοι «άθλιοι».

Μεγαλύτερα τρωκτικά άρχισαν να επιτίθενται στην ομάδα και ως αποτέλεσμα πολλοί άνδρες άρχισαν να «καταρρέουν» ψυχολογικά. Ως αποτέλεσμα, τα θηλυκά δεν προστάτευαν τον εαυτό τους και με τη σειρά τους έγιναν επιθετικά προς τους απογόνους τους. Όσο περνούσε ο καιρός, τα θηλυκά έδειχναν ολοένα και πιο επιθετική συμπεριφορά, στοιχεία απομόνωσης και έλλειψη αναπαραγωγικής διάθεσης. Υπήρξε χαμηλό ποσοστό γεννήσεων καθώς και αύξηση της θνησιμότητας σε νεαρά τρωκτικά. Τότε εμφανίστηκε μια νέα κατηγορία αρσενικών τρωκτικών που ονομάστηκαν «όμορφα ποντίκια».

Αρνήθηκαν να ζευγαρώσουν με θηλυκά ή να «παλέψουν» για τον χώρο τους. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν το φαγητό και ο ύπνος. Κάποια στιγμή, τα «όμορφα αρσενικά» και τα «απομονωμένα θηλυκά» αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού.

Σύμφωνα με τον Calhoun, το στάδιο του θανάτου αποτελούνταν από δύο στάδια: «πρώτος θάνατος» και «δεύτερος θάνατος». Ο πρώτος χαρακτηριζόταν από απώλεια σκοπού πέρα από την ύπαρξη - καμία επιθυμία να ζευγαρώσει, να μεγαλώσει νέους ή να δημιουργήσει έναν ρόλο στην κοινωνία. Όσο περνούσε ο καιρός, το ποσοστό θνησιμότητας των νεογνών έφτασε στο 100% και η αναπαραγωγή έφτασε στο μηδέν. Η ομοφυλοφιλία έχει παρατηρηθεί σε ποντίκια που κινδυνεύουν με εξαφάνιση και ο κανιβαλισμός αυξήθηκε επίσης παρά την άφθονη διαθεσιμότητα τροφής. Δύο χρόνια μετά την έναρξη του πειράματος, γεννήθηκε το τελευταίο μωρό της αποικίας. Σκότωσε το τελευταίο ποντίκι στο Σύμπαν 25 το 1973. Ο Τζον Καλχούν επανέλαβε το ίδιο πείραμα άλλες 25 φορές και κάθε φορά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.

Το επιστημονικό έργο του Calhoun έχει χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο για την ερμηνεία της κοινωνικής κατάρρευσης και η έρευνά του χρησιμεύει ως σημείο εστίασης για τις μελέτες της αστικής κοινωνιολογίας.

Τώρα βλέπουμε άμεσους παραλληλισμούς στη σημερινή κοινωνία... θηλυκοποιημένα αρσενικά με αδύναμα, ελάχιστα ή καθόλου προσόντα και καθόλου προστατευτικά ένστικτα, και υπερδιεγερμένα και επιθετικά θηλυκά χωρίς μητρικά ένστικτα

Μπορούμε να ξε-φύγουμε απο αύτην την κατάσταση?

ΝΑΙ

Με τον φορέα έλλήνων συνέλευσις,που μεσω αύτού ο κάθε πολίτης γίνεται ένεργός ,ένώνεται με τους συμπολίτες του,και ολοι μαζί έχοντας εναν κοινό στόχο και σκοπό,[την κατάρευση του καθεστώτος] φτάνουν στην όλοκλήρωση του σκοπού τους

Το κυριότερο ΄΄εργαλείο ΄΄ για την επίτευξη αύτη, είναι ενα σύστημα αρχών και άξιών το όποίο έφερε ο πρόεδρος του φορέα Ε.ΣΥ ,άρτέμης σώρρας