Ο κλάδος της βιομηχανίας στην Ελλάδα άργησε να αποκτήσει ρίζες.
Το εμπορικό και το ναυτιλιακό κεφάλαιο δεν εκδήλωσαν πρωτοβουλία να επενδύσουν στη βιομηχανική παραγωγή.
Ο 19ος αιώνας πέρασε χωρίς ουσιαστικό κρατικό ενδιαφέρον για τον δευτερογενή τομέα και χωρίς μεγαλόπνοες πρωτοβουλίες Ελλήνων επιχειρηματιών για την οργάνωση και λειτουργία βιομηχανικών μονάδων.
Υπήρξαν βέβαια μεμονωμένα μέτρα και ρυθμίσεις, δασμολόγια ταμιευτικού κυρίως χαρακτήρα και άλλες παρεμβάσεις, αλλά μη ενταγμένες σε ένα όραμα ανάπτυξης βιομηχανίας στη χώρα.
Το 1910 ιδρύθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, ενώ υπουργείο Βιομηχανίας ακολούθησε μόλις το 1951 με τον νόμο 1671/51. Αξίζει να παρατηρηθεί ότι άλλα υπουργεία, όπως το Συντονισμού ή το Εμπορίου, χειρίζονταν και αυτά θέματα βιομηχανίας, με αποτέλεσμα πολυφωνία και καθυστερήσεις στην υλοποίηση αποφάσεων.
Το 1920, με τον Ν.2190 περί Ανωνύμων Εταιρειών, διευκολύνθηκε η συγκέντρωση κεφαλαίων για την ίδρυση παραγωγικών μονάδων. Με τον 2498/1922 κυρώθηκε το πρώτο ελληνικό νομοσχέδιο «περί προαγωγής της βιομηχανίας και της βιοτεχνίας», που διευκόλυνε την εγκατάσταση και επέκταση μονάδων του δευτερογενούς τομέα και πρόβλεπε την προτίμηση αγοράς ελληνικών προϊόντων από το Δημόσιο έναντι των ξένων.
Το δασμολόγιο του 1923 υπερδιπλασίασε τους ισχύοντες δασμούς και σε συνδυασμό με το άφθονο εργατικό δυναμικό που είχε εισρεύσει στη χώρα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή απογείωσε την ελληνική βιομηχανική δραστηριότητα. Με τους Ν.4536/30, 4607/30, 4782/30 και 5312/31 η προστασία της ελληνικής βιομηχανίας ενισχύεται περισσότερο. Ιδρύεται το 1927 η Hellenic Corporation από τους οίκους Hambro και Speyer με κεφάλαιο 1 εκατ. λιρών και με αποκλειστικό έργο την παροχή βιομηχανικών πιστώσεων.
Η κρίση του 1929 που οδηγεί στην πτώχευση του 1932 και η νέα εμπορική πολιτική του 1935 ωθούν τη βιομηχανία σε ακόμα υψηλότερες επιδόσεις. Ο σταθμικός, κατά ποσότητα, δείκτης της βιομηχανικής παραγωγής υπολογίζεται στο 70 το 1922, στο 100 το 1928 και στο 168 το 1938 .
Ο Δημήτριος Τσούγκος στο «Οι οικονομικοί μας ηγέται» πλέκει το εγκώμιο των Ελλήνων βιομηχάνων. Η χώρα βρίσκεται στον «Δρόμο της εκβιομηχάνισης», σύμφωνα με τη διατριβή του Ξενοφώντα Ζολώτα.
Κατά την Κατοχή, η βιομηχανία υπέστη τρομερές καταστροφές και η ανάταξή της μέσα στη μεταπολεμική νομισματική αστάθεια έως το 1953 και στο πολωμένο πολιτικό κλίμα δεν ήταν εύκολη υπόθεση, με εξαίρεση τον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας που ανέκαμψε σχετικά γρήγορα. Σύντομα ξεκίνησαν προσπάθειες στον τομέα της ενέργειας, ώστε να εξασφαλίζεται η αναγκαία κινητήρια δύναμη. Αναπτύχθηκαν προβληματισμοί σχετικά με το μέγεθος των επιχειρήσεων και τη συγκέντρωσή τους σε Αθήνα/Πειραιά.
Πόροι του υπεδάφους επανακαταγράφηκαν και δρομολογήθηκε η εκμετάλλευσή τους. Η χρηματοδότηση της βιομηχανίας πέρασε στον ΟΒΑ, τον ΟΧΟΑ και ειδικά πιστωτικά ιδρύματα των εμπορικών τραπεζών (ΕΤΒΑ, ΕΤΕΒΑ κ.λπ.). Ο δείκτης της βιομηχανικής παραγωγής με βάση το 100 το 1938, βρισκόταν στο 73 το 1948, στο 110 το 1950 και στο 172 το 1954.
Ο βιομηχανικός τομέας διακηρύχθηκε ως εκείνος στον οποίο όλη η κοινωνία προσέβλεπε για την απογείωση της ελληνικής οικονομίας και την ένταξή της στην ομάδα των πλουσιότερων χωρών της Ευρώπης.
Κατά την περίοδο 1950-60, η μέση ετήσια αύξηση του εισοδήματος από τη βιομηχανία ανερχόταν με ρυθμό 7,2% σε σταθερές τιμές, ποσοστό που ανέβηκε στο 9,2 την επόμενη δεκαετία. Η συμβολή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ αυξήθηκε από 20% το 1950 σε 31% το 1971. Οι βιομηχανικές επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν μεταξύ 1960-75 περί το 30%
Κύριοι κλάδοι βιομηχανικής δραστηριότητας ήταν η ελαφρά βιομηχανία, είδη διατροφής, ποτά, καπνός, υφαντουργία, με τις χημικές βιομηχανίες, τα μεταλλουργικά προϊόντα και το τσιμέντο να ακολουθούν, αλλά να δεσπόζουν από πλευράς μεγέθους.
Η εντυπωσιακή ανάπτυξη της βιομηχανίας μπορεί να αποδοθεί σε μια σειρά από παράγοντες όπως: α) την αύξηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το 1960 έως το 1972 κατά 5,8 φορές, β) τη συμφωνία σύνδεσης με την ΕΟΚ που έδωσε έναν εξαγωγικό προσανατολισμό στους βιομηχάνους, γ) τις χαμηλές τιμές και μισθούς που ίσχυαν και δ) τις φθηνές πιστώσεις που τέθηκαν στη διάθεση της βιομηχανίας οι οποίες αριθμούσαν 2,5 δισ. δραχμές το 1960 και 16 δισ. το 1971. Έτσι, ο γενικός δείκτης αύξησης της βιομηχανικής παραγωγής μεταξύ 1959-71 ήταν 179%, με τα μεταλλουργικά προϊόντα να αυξάνουν κατά 1.094% την ίδια περίοδο. Σημαντικοί νόμοι-υπόβαθρο των εξελίξεων ήταν οι εξής:
Ο 2176/52 που ενίσχυε τη μεταποιητική δραστηριότητα στην επαρχία.
Ο 2687/53 που κατοχύρωνε συνταγματικά την ελευθερία εξαγωγής κερδών των ξένων επενδύσεων από την Ελλάδα.
Ο 4171/61 που έδωσε παραπέρα κίνητρα σε μεγάλες επενδύσεις.
Οι 147/67, 1078/71, 1312/72 που έδωσαν ωφελήματα επιδοματικού χαρακτήρα στη μεταποίηση ώστε να προωθηθούν οι εξαγωγές.
Διαρθρωτικά προβλήματα
Η ελπιδοφόρα αυτή εξέλιξη σκιαζόταν ωστόσο από διαρθρωτικά προβλήματα. Το 1958 μόλις το 0,7% των επιχειρήσεων απασχολούσε πάνω από 50 εργάτες, ενώ μόνο το 0,4% των επιχειρήσεων ήταν «κανονικές» ανώνυμες εταιρείες. Το 1975 μόλις 36 επιχειρήσεις (σε σύνολο περίπου 1.500 ανωνύμων εταιρειών) απασχολούσαν πάνω από 1.000 άτομα, ενώ 54 απασχολούσαν πάνω από 500. Η μικρή αγορά, η οικογενειακή μορφή των ανωνύμων εταιρειών και ο οικοτεχνικός χαρακτήρας της μεταποίησης δεν επέτρεπαν στην ελληνική βιομηχανία να εξειδικευτεί, ενώ και η σύνδεση με την ΕΟΚ, εξαιτίας του παγώματος των σχέσεων λόγω της δικτατορίας μεταξύ 1967-74, δεν συνέβαλλε στο μέτρο που θα μπορούσε στην αλλαγή προσανατολισμού του ελληνικού βιομηχανικού τομέα.
Έτσι, η συμμετοχή της ελαφράς βιομηχανίας στο σύνολο της παραγωγής ήταν 38% στην Ελλάδα έναντι 20% στις χώρες του ΟΟΣΑ, ενώ της βαριάς βιομηχανίας ήταν μόλις 12% έναντι 36% αντίστοιχα.
Γενικότερα, η μη ανάπτυξη κλάδου μηχανοκατασκευών και η εισαγωγή του τεχνολογικού εξοπλισμού των εργοστασίων από το εξωτερικό επιβάρυνε το ισοζύγιο πληρωμών και έθετε εμπόδια σε γρηγορότερη βιομηχανική επέκταση.
Παρ’ όλα αυτά, η βιομηχανία το 1981 απασχολούσε το 20% του εργατικού δυναμικού και συνεισέφερε το 30% του ΑΕΠ. Πολλές βιομηχανίες είχαν αναπτύξει δικές τους πατέντες στην παραγωγική διαδικασία. Από τη δεκαετία του ’70 όμως οι πετρελαϊκές κρίσεις επιβάρυναν υπέρμετρα το κόστος και η βιομηχανία μπήκε σε μία κρίση διαρκείας: οι επενδύσεις μειώθηκαν και το μοντέλο της ανάπτυξής της μέσω πριμ εξαγωγών και φθηνών πιστώσεων γνώρισε τα όριά του.
Η πλήρης ένταξη στην ΕΟΚ/Ε.Ε. που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα τη σταδιακή αποβιομηχάνιση, ενώ βέβαια η υπάρχουσα βιομηχανία είναι σήμερα ευρωπαϊκά ανταγωνιστική. Η εφαρμογή της πολιτικής της «σκληρής δραχμής», της υποτίμησης του νομίσματος σε ποσοστό χαμηλότερο του τρέχοντος πληθωρισμού, έκανε ακόμα δυσκολότερη τη θέση των ελληνικών βιομηχανικών εξαγωγών.
Τα ελληνικά κεφάλαια στράφηκαν σε άλλες, πιο κερδοφόρες εμπορικές δραστηριότητες και τοποθετήθηκαν σε άλλους κλάδους. Η δεκαετία της κρίσης του 2010 κλόνισε αλλά δεν συρρίκνωσε περισσότερο την ελληνική βιομηχανία, που παράγει σήμερα περί το 15% του ΑΕΠ. Πολιτικό ζητούμενο είναι να αναδυθούν στην οικονομία νέοι παραγωγικοί κλάδοι υψηλής προστιθέμενης αξίας. Η κρατική πολιτική πρέπει να συνεχίσει την επίμονη και διαρκή προσπάθεια στήριξης της βιομηχανίας στο άμεσο μέλλον ΙΟΒΕ
Με τα όλοκληρωμένα προγράμματα του φορέα Ε.ΣΥ, που για πρώτη φορά καλύπτουν τις άναγκες ολου του φάσματος της βιομηχανίας ,και με τα τεράστια κονδύλια που φέρει ο ίδιος ο φορέας χωρίς την άνάγκη δανεισμού που άρέσκονται όλες οι κυβερνήσεις,η βιομηχανία μας θα άνθίσει και πάλι σε όλους τους τομείς ,απο την στιγμή που η ιερή μας χώρα δια-θέτει σχεδόν όλες τις πρώτες ύλες
παρουσιάζω το λολοκληρωμένο πρόγραμμα μεσα απο τις προγραμματικές δηλώσεις,και εσυ έλλην πολίτη,μπορείς να κάνεις τις συγκρίσεις με την σημερινή κατάσταση ....
νανα εμενιδου
https://draft.blogger.com/blog/posts/7099650821137061757
παλλαδα αθηνα
https://draft.blogger.com/blog/posts/4750588357901248088
nana emenidou
https://www.facebook.com/emenidounana
ομάδα για νανα εμενιδου υπ.βουλευτης α' θεσσαλονικης
https://www.facebook.com/groups/480017989312584
νανα εμενιδου υπ.βουλευτης α' θεσσαλονικης
https://www.facebook.com/profile.php?id=100064120325036
εμενιδου νανα
https://twitter.com/emenidounana
παλλαδα αθηνα
το ερώτημα είναι
έως πότε θα τους επιτρέπουμε να αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς ?
έλληνα πολίτη ενημερώσου για το κυβερνητικό πρόγραμμα του πολιτικού φορέα του έθνους των ελλήνων
https://www.artemis-sorras.gr/
η αληθεια μαζεμενη, πλαισιωμενη με αδιαμφισβητητα τεκμηρια, δικαστικες αποφασεις, εγχωριες και διεθνεις, κρατικες αποφασεις.
πολιτικος φορεας ελληνων συνελευσις: http://politikosforeas.e-sy.gr/
καταστατικο του πολιτικου φορεα ελληνων συνελευσις:
ιδρυτικη διακηρυξη πολιτικου φορεα ελληνων συνελευσις: https://alfeiospotamos.gr/?p=17627&fbclid=iwar0gp8obflzmkfxp-bx9xvkjoayptwm6qviszanudt6vs2exyh6ad66egl0
προγραμματικες δηλωσεις πολιτικου φορεα ελληνων συνελευσις: https://alfeiospotamos.gr/?p=18373&fbclid=iwar3migx5zyjyvlzuvejudx-lq5ql4tt0o7dnhwjrhpld5mqtkkb5qnt4-k8
κεντρικος οργανισμος ελληνων συνελευσις: http://e-sy.gr/
μετοχες τραπεζας ανατολης: http://trapeza-anatolis.oramaellas.gr/
600 δις για την ελλαδα: http://600dis.oramaellas.gr/
50 δις για την κυπρο: http://www.endcyprusdebt.com/
προγραμμα δομησης χρηματοδοτησης των δημων: http://dimoi.oramaellas.gr/
χρηματοδοτηση 100 δις τ.χ.ς.: http://txs.oramaellas.gr/
απολογητικο υπομνημα του αρτεμη σωρρα: https://ypomnima.artemis-sorras.gr/
το καταστατικο των οργανισμων «ελληνων συνελευσις- ε.συ.» http://alfeiospotamos.gr/?p=11184
γιατί ένω όλες οι χώρες της ε.ε κάνει έργοστάσια παντός είδους, η ελλας μένει πίσω?
η απάντηση είναι προφανής.γιατι όλοι οι κρατούντες άπο πάντα ,δέχονται εντολές, απο ξένα κέντρα έξουσίας,που ο σκοπός τους είναι να εξαθλιώσουν τον ελλην πολίτη,και να περάσει η ίερή μας χώρα στα χέρια τους
άπειρες ειναι οι αποδείξεις επ΄αυτου [μνημόνια μαγειρεμένα απο ελστάτ,έπήλυδες που τους δόθηκε έλληνική ίθαγένεια,το σκοπιανό,το τουρκοαιγαίο,τα τεράστια σκάνδαλα που χρέωσαν την χώρα τρις, η παραβίαση του συντάγματος ,το χρηματηστήριο,οι ΄΄περίεργες΄΄ πυρκαγιές],και ο κατάλογος είναι ατελείωτος
ειδικά τώρα που βογκάει ο λαός λόγω του ένεργειακού ,έχουμε ολες τις λύσεις,άλλά ο πρωθυπουργός μας,μας θέλει έρμαια των ηπα
εδώ θέτω και άυτον τον προβληματισμό
γιατί και στον τομέα της βιομάζας δεν έγινε ποτέ καμία προσπάθεια μετατροπής αύτης σε ενέργεια ,η,σε άλλες χρήσεις?
με τον φορέα ε.συ τα πάντα θα έιναι σε μια κυκλική οικονομία
τίποτε δεν θα πηγαίνει χαμένο.τα παντα θα αξιοποιούνται,και θα έπιστρέφουν προς χρήσην
παρουσιαζω το προγραμμα βιομηχανια –ενεργεια,απο τις προγραμματικες δηλωσεις του φορεα ελληνων συνελευσις,για να δεις πολιτη μου, πως εαν θελει ενας ηγετης ,παντα υπαρχει τροπος
και ο ηγετης αρτεμης σωρρας, και θελει και
μπορει
προγραμματικές δηλώσεις ελλήνων συνέλευσις:
https://www.dropbox.com/s/pln8t496h3ro6ix/προγραμματικες-δηλωσεις-εσυ-25-10-2015.pdf?dl=0
ιδρυτική διακήρυξη ελλήνων συνέλευσις:
https://www.dropbox.com/s/vyaw1vtv3m8y11p/διακhρyξη-εσυ-τελικο.pdf?dl=0
βιομηχανια – ενεργεια:
Η βιομηχανία θα δομηθεί να παρέχει αυτάρκεια σε όλους τους τομείς. Αυτό θα επιτευχθεί λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις παγκόσμιες συνθήκες για πιθανές συνεργασίες, εκτέλεση σχεδίων και επενδύσεων στους πιο νευραλγικούς τομείς.
7.1. Η βιομηχανία θα δομηθεί πάνω στο πλαίσιο της τεχνολογίας αιχμής του σημερινού παγκόσμιου γίγνεσθαι με προοπτική την ανάπτυξη πρωτοπόρων και καινοτόμων τεχνολογιών οι οποίες ως ευρεσιτεχνίες βρίσκονται στα χέρια της Ελλήνων Πολιτείας καθώς επίσης θα κληθούν οι απανταχού Έλληνες πολίτες, επιστήμονες, εφευρέτες για να προσφέρουν τις γνώσεις τους και την ευφυΐα που έχουν κληρονομήσει από το γένος μας, στην Ελλήνων Πολιτεία.
7.2. Η βιομηχανία θα στηριχθεί στις πρώτες ύλες, που βρίσκονται στην Ελληνική γη.
7.3. Δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα στον εξορυκτικό και μεταλλευτικό κλάδο για να υπάρξει υποδομή παραγωγής των πρώτων υλών, που είναι αναγκαία για την βιομηχανική δραστηριότητα. Θα δοθεί ιδιαίτερη βάση στην παραγωγή σπάνιων μετάλλων, σπάνιων γαιών που βρίσκονται στην Ελληνική γη καθώς και η εκμετάλλευση τους.
7.4. Ειδικές μονάδες για καλύτερους τρόπους μεγιστοποίησης της εκμετάλλευσης, ειδικά βελτιωτικά και προστατευτικά μέτρα για τους βιοτικούς, αβιοτικούς, ενεργειακούς ή/ και εν δυνάμει φυσικούς πόρους όπως αυτοί κατηγοριοποιούνται σε ανανεώσιμους και μη ανανεώσιμους: Ατμοσφαιρικός αέρας, νερό, έδαφος, φυσική χλωρίδα και πανίδα, ορυκτός πλούτος υπεδάφους, ηλιακή ακτινοβολία, φυσική ομορφιά κ.ο.κ.
7.5. Όλη η παραγωγή από τα μεταλλεία της Ελλάδος θα χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη στην ελληνική μεταποιητική βιομηχανία. Δεν θα εξάγονται πρωτογενής πρώτες ύλες παρά μόνο μεταποιημένα βιομηχανικά προϊόντα, που θα περιλαμβάνουν την υπεραξία της μεταποίησης. Με αυτό τον τρόπο η Ελλάδα καθίσταται αυτάρκης και αυτοδύναμη στις βιομηχανικές πρώτες ύλες.
7.6. Για την ανταγωνιστικότητα των βιομηχανικών προϊόντων η προϋπόθεση που χρειάζεται, είναι να σταματήσει η υπερεκμετάλλευση των πόρων ενέργειας για λόγους κερδοσκοπικούς και η αναπροσαρμογή του κόστους της ενέργειας σε χαμηλότερες τιμές.
7.7. Για να υλοποιηθεί ένας τέτοιος σχεδιασμός χρειάζεται χρήση ενέργειας χαμηλότερου κόστους. Η Ελλήνων Πολιτεία είναι έτοιμη να εφαρμόσει εναλλακτικές πράσινες τεχνολογίες, οι οποίες θα είναι υψηλών προδιαγραφών με πλήρη ασφάλεια και απόλυτο σεβασμό ως προς το περιβάλλον.
7.8. Μια από αυτές τις τεχνολογίες, που θα εφαρμοστούν, είναι παραγωγή υδρογόνου μέσω ηλεκτρολυτικής διαδικασίας με χρησιμοποιούμενη ενέργεια για ηλεκτρόλυση, την ηλιακή.
7.9. Όλες οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας που θα χρησιμοποιηθούν θα έχουν σαν κατάληξη την χρήση ελεύθερης ενέργειας, που είναι η νομοτελειακή χρήση ενέργειας για τον πλανήτη μας.
Η Ελλήνων Πολιτεία θα καταστήσει το Ελληνικό κράτος πλήρως αυτοδύναμο βιομηχανικά και ενεργειακά θέτοντας το παγκόσμιο πρότυπο εφηρμοσμένης τέχνης του Λόγου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου