Ο Όμηρος αποκαλεί τους Θράκες «ιπποπόλους», ενώ ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης τους χαρακτηρίζουν «φιλίππους»

  Τα άλογα της Θράκης,και η ταφή αυτών σε τύμβους

Απάντηση προς τους ΄΄ανορθόγραφους΄΄ της ιστορίας,που μας λένε πως το άλογο ήρθε στην χώρα μας από την ….Ασία

Ο Όμηρος αποκαλεί τους Θράκες «ιπποπόλους», ενώ ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης τους χαρακτηρίζουν «φιλίππους». Στην «ιπποτρόφο», σύμφωνα με τον Ησίοδο, Θράκη, ζούσαν οι φοράδες του βασιλιά Διομήδη που κατασπάραξαν τον σύντροφο του Ηρακλή, τον Άβδηρο.

 Ο ίππος απεικονίστηκε σε νομίσματα των ελληνικών πόλεων των παραλίων της αιγαιακής Θράκης, ενώ βασιλικά ιπποφορβεία υπήρχαν στα βυζαντινά χρόνια στην Ανατολική Θράκη, ανάμεσα στην Κεσσάνη και τη Ραιδεστό.

Στην κοιλάδα του ποταμού Κομψάτου στον Ίασμο Ροδόπης, βρίσκουν καταφύγιο τα γνωστά προστατευόμενα άγρια άλογα της Αστραίας. Η μοναδικότητά τους συνίσταται στα πολύ δυνατά πόδια τους και στο ύψος τους, που είναι λίγο μικρότερο από τα συνηθισμένα άλογα.

Η εξημέρωσή τους αποτέλεσε έναν από τους άθλους του Ηρακλή, τα οποία σύμφωνα με μία εκδοχή ζούσαν στην περιοχή της λίμνης Βιστωνίδας.

Ζεμένα ή ελεύθερα, με πλήρη εξάρτηση, θηλυκά τα περισσότερα κι όλα νεαρά, είναι τα άλογα που συνόδευαν μετά θάνατον τους κυρίους τους στη Μικρή Δοξιπάρα. Άλλα ήταν εφεδρικοί ίπποι, γνωστοί ως «ίπποι παρήοροι» ή «σειραφόροι» κι άλλα πιο δυνατά, που θυμίζουν τα λευκά άλογα του βασιλιά Ρήσου, που έφτασε με το άρμα του στο στρατόπεδο των Τρώων.

Έχουν βρεθεί λοιπόν στην ευρύτερη περιοχή πολλοί τύμβοι ,με άλογα,άμαξες,και άλλα αντικείμενα, θαμμένα μαζί με τον άρχοντα ιδιοκτήτη τους

Στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, στη λεκάνη του Άρδα, ανάμεσα στα χωριουδάκια Μικρή Δοξιπάρα, Ζώνη και Χελιδόνα, βρίσκεται ένας από τους πολλούς ανασκαμμένους Τύμβους.

Αν  και ολοκληρώθηκε η ανασκαφή ,δεν υπάρχει Μουσείο(αυτό δεν μας ξαφνιάζει καθόλου), ο Τύμβος είναι πάντα επισκέψιμος. Περιμένει τους επισκέπτες και τις καλύτερες ημέρες της Ελλάδας – μιας χώρας που δεν χάραξε ποτέ πολιτιστική πολιτική. Ούτε, βέβαια, μία μακροχρόνια πολιτική για την ανάπτυξη της Θράκης. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο παλαιός Νομός Έβρου, χωμένος ανάμεσα στη Βουλγαρία και την Τουρκία, διαθέτει πάμπολλα κτιστά μνημεία του παρελθόντος, άγνωστα κι αναξιοποίητα, και ένα μοναδικό φυσικό περιβάλλον, έναν σπάνιο υδροβιότοπο, μία εντυπωσιακή εθνολογική ποικιλία, μερικά πολύ καλά μουσεία (ιδιωτικής πρωτοβουλίας), δύο τουλάχιστον ιαματικά λουτρά ,με μεγάλη ιστορία κι εντελώς παραμελημένα, και ένα νησί που το λένε …..Σαμοθράκη …

Η πρακτική της ταφής αμαξών και αλόγων δίπλα στους νεκρούς ιδιοκτήτες τους απαντά, εκτός από τη Θράκη, σε πολλές περιοχές του αρχαίου κόσμου, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία. Οι άμαξες και τα άλογα στις περιπτώσεις αυτές λειτουργούν ως σύμβολα του κύρους και του πλούτου των ιδιοκτητών τους.
Σε πολλά σημεία του τύμβου εντοπίστηκαν περιοχές με σπασμένα αγγεία, στάχτες και οστά ζώων, υπολείμματα προσφορών που μαρτυρούν την τέλεση ταφικών τελετουργιών κατά τη διάρκεια της κατασκευής του τύμβου.

 Ένα μοναδικό στην Ελλάδα ταφικό μνημείο με θαμμένες άμαξες και άλογα κρύβεται ανάμεσα στα χωριά Μικρή Δοξιπάρα, Ζώνη και Χελιδόνα, στο δυτικό τμήμα του βόρειου Έβρου.

 Στις αρχές του 2ου αι. μ.Χ. τέσσερα μέλη μιας πλούσιας οικογένειας, μάλλον γαιοκτημόνων, που πέθαναν διαδοχικά, αποτεφρώθηκαν και ενταφιάστηκαν στο ίδιο σημείο, κοντά στο δρόμο που οδηγούσε από την Αδριανούπολη στη Φιλιππούπολη.

 Στην ίδια θέση κατασκευάστηκε σταδιακά μεγάλος τύμβος, για να διατηρηθεί ανά τους αιώνες ζωντανή η μνήμη των νεκρών. Με την ανασκαφή εντοπίστηκαν τέσσερις μεγάλοι λάκκοι που περιείχαν τα υπολείμματα των καύσεων τριών ανδρών και μιας γυναίκας, μαζί με πολυάριθμα αντικείμενα που τους συνόδευαν στον άλλο κόσμο, όπως πήλινα, γυάλινα και χάλκινα αγγεία, χάλκινοι λυχνοστάτες και λυχνάρια, χάλκινα φανάρια, όπλα, κοσμήματα, ξύλινα κιβωτίδια κ.ά.

 

Τα πρώτα αποτελέσματα των ερευνών δημοσιοποιήθηκαν το Φεβρουάριο του 2003 στη Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνάντησης για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση τόσο στην αρχαιολογική κοινότητα, όσο και στο ευρύτερο κοινό.

Με τον φορέα Ελλήνων συνέλευσις,θα ανασκαφούν εν αρχή, τουλάχιστον 30χλδ περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος,και θα γίνουν εκατοντάδες μουσεία σε κάθε περιοχή από όπου θα προέρχονται τα αντικείμενα των ανασκαφών,και φυσικά αυτό το γεγονός θα γίνει πόλος έλξης εκατομμυρίων επισκεπτών

Ο Έλλην φυσικά θα έχει ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα μουσεία,κάτι που δεν γίνεται ποτέ έως σήμερα[παρά μόνον μια φορά τον χρόνο,στην ημέρα ΄΄των μουσείων΄΄]

Εμενίδου Νανά